ھدیه صلح و نور اسلام – بزرگداشت آخرین پیامبران خدا

در دورانی شکننده قرار داریم که مردم با شعارھای تحریک آمیز سیاستمداران و چھره ھای سرشناس ضد اسلام مدام مورد ھجمه ھستند. با وجود اینکه این سردمداران ضدّ اسلام ادعای ترویج ارزش ھای جھانی را دارند، اما آتش ترس و نفرت را علیه مردم با ایمان و علیه عشق به پیامبر برافروخته اند، بنابراین این روزگار مجالی برای پنھان کردن قلب و ایمان ما نیست. ما باید تاریکی این روزھا را با نور امیدی که شخصیت گرانقدر پیامبر در زندگی روزمره و معمولی میلیون ھا مسلمان ایجاد می کند، روشنایی بخشیم.

ما با ورود آخرین پیامبر اعظم، که متولد و انتخاب شده است تا نوری از جانب خدا به ھمه بشریت برساند، تشعشع نورانی اسلام را جشن می گیریم. دلیل اینکه ما می توانیم از این موھبتِ بینش و درکِ نادیدنی ھا لذت ببریم، وجودِ زندگی و الگویی منتخب ھمچون پیامبر اعظم است، آخرین برگزیده ی خداوند در صف پیامبران. پیامبری که برگزیده شده تا یاورو راھنمایی باشد برای بشریت در مسیررسیدن به بھشت، پیام آور رحمت است برای ھمگان فارغ از نژاد، ملیت و رنگ پوست: حضرت محمد، صلی الله علیه و آله.

دیدگاه من درباره اسلام و حضرت محمد (ص) پیش از مطالعه کردن قرآن

من نیز مانند بسیاری از مردمی بودم که در غرب زندگی می کنند. زندگی ام سرشار از رفاه بی اندازه مادی، فن آوری عالی و سیستم بسیار پیشرفته سیاسی بود اما از نظر دانش و آگاهی نسبت به دین اسلام در فقر بسیار شرم آوری سر می کردم. در نظر من، مسلمانان بیگانگان افراط گرایی بودند که سنت های عجیب مذهبی داشتند.  در تصور من آنها به جِن، قالیچه های جادویی، ماه و ستاره، جنگ و خونریزی و جنگ های صلیبی معتقد بودند. با این اوصاف چیزی که اسلام واقعی را به من نشان دهد را اصلا نمی شناختم تا اینکه یک نسخه از ترجمه انگلیسی قرآن در سال 1976 به دستم رسید.

سند یکپارچگی بشریت تحت فرمان یک خدا

اولین درسی که از قرآن آموختم  پیام همبستگی و صلح بود و این پیام چیزی نبود که با تصور من از دین تیره و بیگانه ایی که در ذهن داشتم همخوانی داشته باشد. قرآن از ابتدا در مورد ایمان آوردن به خدای یگانه ایی حرف می زد که بر همه  انسان ها وجانداران و وقایع در این جهان بی همتا تسلط دارد. از سویی قرآن همه انسان ها را متعلق به یک خانواده و از یک پدر و مادر، آدم و حوا، می داند.

آیه های قرآن همچنین همه پیامبران خداوند را برادر یکدیگر می خواند که ماموریت هدایت زنان و مردان به سوی بهشت را بر عهده دارند. این آیه ها به نام دیگر فرستادگان خداوند از جمله عیسی، موسی، ابراهیم، یعقوب، نوح، و البته از همه مهم تر به نام آخرین پیامبر الهی یعنی حضرت محمد (ص) اشاره می کنند. هیچ اختلاف نظری در اصل و  اساس آموزش های پیامبران و مردان خدا شناس وجود نداشت. قرآن به  مطلبی جهان شمول اشاره می کند که بیانگر دین و ایمان حقیقی است:

“نیکی آن نیست که روی خود به جانب مشرق و مغرب کنید بلکه نیکوکار کسی است که به خدا و روز بازپسین و فرشتگان و کتاب خدا و پیامبران ایمان آورد و مال خود را با آن که دوستش دارد به خویشاوندان و یتیمان و درماندگان و مسافران و گدایان و دربند ماندگان ببخشد و نماز بگزارد و زکات بدهد و نیز کسانی هستند که چون عهدی می بندند بدان وفا می کنند و آنان که در بینوایی و بیماری و به هنگام جنگ صبر می کنند، اینان راستگویان و پرهیزگارانند.” (سوره بقره، آیه 177)

از آنجایی که هیچ نشانه ایی از تبعیض و تفکیک بین پیامبران الهی وجود نداشت، متوجه شدم که این کتاب وحیِ حقیقی از سوی خداوند یکتا است. از لحظه ایی که به این نکته پی بردم، تصمیم دیگری نداشتم جز اینکه مسلمان بشوم و این همان چیزی است که بیست و هشت سال پیش انجام دادم.

کشف سنت و الگوی زندگی پیامبر اسلام (ص)

یکی از شگفت انگیز ترین چیزهایی که پس از روی آوردن به اسلام کشف کردم، آشنایی با داستان زندگی منحصر به فرد پیامبر اسلام (ص) بود که در واقع نمونه ی عملی آموزه ها و فرامین قرآن کریم بود. این مجموعه از درس های زندگی اسلامی “سنت” نامیده می شود.

در طول تاریخ بشریت، افراد زیادی وجود دارند که بر جریان زندگی بشریت تاثیر گذاشته اند. انسان های تاثیر گذاری از قبیل شاهان، جنگجویان، فلاسفه، نویسندگان و شاعران، نشان و ردّ پای خود را برصفحات روزگار بر جا گذاشته اند اما کدام یک از آنان چنین سند و نوشته ی کاملی  از گفتار و رفتار خود بر جا گذاشته اند؟ و کدام  مدرک و سندی است که همچنان راهنمای سعادت حال و آینده ی انسان باشد؟

به همین علت است که امروز در شهر مدینه، شبه جزیره عربی که اکنون در آن قرار داریم، موجِ  بی انتهایی از افرادی را می بینیم که برای زیارت و ابراز ارادتِ خود به فرستاده مصلح خداوند، محمد مصطفی (ص) حضور دارند.

از نحوه شانه زدن موها تا شیوه راه رفتن پیامبر و زندگی و رفتار خانوادگی ایشان، و نیز اظهارات ایشان در مورد ملت ها و ادیان، لحظه به لحظه زندگی و تعلیمات حضرت محمد (ص) به طرز دقیقی ثبت و نوشته شده اند . یکی از مهم ترین نکات درباره این میراث ارزشمند این است که عده بسیار زیادی از مردم سال های مدیدی است از آن استفاده می کنند بدون آنکه از ارزش آن کاسته شود. هیچ شخص دیگری به غیر از حضرت محمد (ص) لایق دریافت پیامِ نهاییِ الهی نبوده است و قرآن کریم در این باره تاکید می کند:

“برای شما اگر به خدا و روز قیامت امید می دارید و خدا را فراوان یاد می کنید، شخص رسول الله مقتدای پسندیده ای است .”(سوره احزاب، آیه 21)

ماموریت پیامبر اسلام و یکی از اصلی ترین اهداف زندگیِ ایشان دعوت مردم به ایمان آوردن به وحدانیت مقصود کائنات بود. این واقیعت که پیامبر اسلام (ص) دغدغه سعادت همه انسان ها را داشت و در صدد بود تا از سعادت اُخروی بندگان خدا اطمینان حاصل کند، بیانگر شفقت و مهربانی فراوان شخصیت ایشان است.

روزی رسول خداوند (ص) فرمود: ” کسی وجود ندارد که با خلوص در جهان بنگرد و  مشاهده کند و متوجه نشود که خدایی به جز الله وجود ندارد و محمد رسول او است و خداوند مومنین را از آتش جهنم حفظ می کند.”همراه او، موحد،(خدا از او خشنود باشد) پرسید:” ای فرستاده خداوند، آیا می توانم مردم را به این خبر خوب بشارت دهم؟” فرستاده خدا با تردید پاسخ داد، “ممکن است وقتی مردم از این واقعه با خبر شوند فقط به آن وابستگی پیدا کنند [و آن را باور نکنند].” (صحیح بخاری)

امروزه در حالی اسلام را دشمن مسیحیت، یهودیت و دیگر ادیان معرفی می کنند که پیامبر اسلام (ص) راهنما و آموزگار بزرگ انسان ها بود و آنان را به سوی راه راست هدایت می کرد. آموزه ها وراهنمایی های پیامبر منطبق بر ادیان و پیامبران پیش از خود بوده است.

بگویید: “ما به خدا و آنچه به سوی ما نازل شده، و به آنچھ بر ابراھیم واسماعیل و اسحاق و یعقوب و نوادگانِ] دارای مقام نبوّت [آنان فرود آمده، و به آنچه به موسی و عیسی و آنچه به پیامبران از ناحیه پروردگارشان داده شده ایمان آوردیم؛ میان ھیچ یک از آنان] در اینکه از سوی خدا برای ھدایت مردم مبعوث شده اند [فرقی نمیگذاریم، و ما در برابر او تسلیم ھستیم.” (سوره بقره، آيه 136)

عشق و رحمت

بحث را با این نتیجه گیری به پایان می رسانم که پیامبر اسلام، درود خدا بر او باد،  آموزگار کسانی  بود که مشتاق شناختن اسلام بودند و تمایل داشتند از رحمتی که پیغمبر الهی بر انسانیت نازل می کرد، بهره مند گردد. پیامبر(ص) می فرماید: “بهشت از آنِ ایمان آورندگان است، و تا زمانی که به همنوعان خود عشق نورزید ایمان نخواهید آورد.  آیا نباید شما را دعوت به چیزی کنم که عشق و صلح را میان شما افزایش می دهد؟ اسلام و تسلیم را گسترش دهید. (همانا که درصلح باشید).”